در حالی که رئیس انجمن متخصصان علوم آزمایشگاهی بالینی ایران معتقد است وجود دستگاههای آزمایشگاهی تشخیصی تمام اتوماتیک برای بهبود کیفیت و صحت تشخیص کاملاً ضروری است و احتمال خطا و اشتباهات انسانی را نزدیک به صفر میکند در نتیجه برای درمان سریعتر و مؤثرتر بیماران لازم هستند، اما رئیس هیئت مدیره انجمن تأمین کنندگان تجهیزات آزمایشگاهی و فرآوردههای تشخیص طبی، ورود این دستگاهها را اشتباه میداند و معتقد است چون گران هستند بار هزینهای زیادی داشته و از ابتدا نباید وارد میشد.
حال این سوال مطرح میشود که اگر در حال حاضر به دلیل عدم مدیریت صحیح و سیاستگذاریهای غلط و به وجود آوردن موانع متعدد بر سر راه تأمین کیتها و موارد مصرفی دستگاههای بسته که در اغلب کشورهای دنیا مورد استفاده قرار میگیرند، با مشکل و اختلال رو به رو شده است آیا باید استفاده از آنها را کنار گذاشت و ریسک درصد خطای بیشتر را در تشخیص طبی پذیرفت و با جان مردم بازی کرد.
زمانی که در یک نظرسنجی، بیش از ۶۸ درصد مخاطبان به عملکرد اداره کل تجهیزات پزشکی امتیاز ضعیف دادند و وضعیت کمبود تجهیزات پزشکی در سطح بازار به راحتی قابل پیش بینی و مشاهده است و قاچاق و بازار سیاه در انواع محصولات و فرآوردههای این حوزه بر هیچکس پوشیده نیست، آیا این حمایتها معنادار نیست.
در شرایطی که بدهیهای سنگین اداره کل تجهیزات پزشکی که بیش از ۱۲ هزار میلیارد ریال و میلیونها دلار بدهی ارزی را شامل میشود و عملاً تجهیزات پزشکی را به ادارهای ورشکسته تبدیل کرده است، حمایت از نحوه تخصیص ارز اداره کل تجهیزات پزشکی و قدردانی از آن سوالات بسیاری را در ذهن ایجاد میکند که با اندکی تحقیق و کنجکاوی میتوان تا حدودی به علت آن پی برد.
البته، مجلس شورای اسلامی و کمیسیون بهداشت و درمان مجلس با ورود به حوزه وزارت بهداشت، باعث تغییر مدیریت در سازمان غذا و دارو شدند که در نتیجه آن شاهد بهبود روند تأمین دارو و آنتی بیوتیک در سطح داروخانهها هستیم.
حالا سوال اینجاست آیا کمیسیون بهداشت و درمان مجلس و وزارت بهداشت باید منتظر یک بحران در بازار تجهیزات پزشکی باشند تا نسبت به تغییر مدیریت و سیاستگذاری در این بخش اقدام کنند.
برای ارزیابی عملکرد تجهیزات پزشکی و تأثیرات سیاستهای اداره کل تجهیزات پزشکی، فقط کافی است سری به بیمارستانها، آزمایشگاهها و…، بزنیم تا به واقعیت کمبودها و قیمتهای نجومی در بازار تجهیزات پزشکی پی ببریم. جایی که کیتهای آزمایشگاهی بعضاً بدون پروانه ساخت و برچسب اصالت، در برخی آزمایشگاهها مورد استفاده میشود و هیچ نظارتی بر آنها صورت نمیگیرد.