به گزارش موپنا، تصویربرداری با اشعه ایکس، روشی سریع و بدون درد برای بررسی درون بدن است اما هنگام تصویربرداری معمولا آشکارسازهایی زیر بدن قرار میگیرند که صفحات سفتی حاوی فلزات سنگین مضر مانند سرب و کادمیم هستند. پژوهشگران آمریکایی، یک نوع پوشیدنی از این آشکارسازها ابداع کردهاند که از “چارچوبهای فلزی-آلی”(MOF) غیرسمی ساخته شده و بین الکترودهای انعطافپذیری از جنس پلاستیک و طلا قرار گرفته است تا میزان حساسیت و تصویربرداری آن افزایش یابد.
آشکارسازهای پرتو ایکس که در دستگاههای سیتیاسکن و ماموگرافی تعبیه شدهاند، سفت هستند. آشکارسازهایی که با قسمتهای گرد بدن یا فضاهای محدود مطابقت دارند، میتوانند در تصویربرداری پزشکی کاربرد داشته باشند.
پژوهشگران پیشین از چارچوبهای فلزی-آلی برای ابداع آشکارسازهای پرتو ایکس استفاده کردهاند زیرا این مواد نیمهرسانا با ایجاد جریان الکتریکی، نسبت به تابش الکترومغناطیسی واکنش نشان میدهند. با وجود این، برخی از چارچوبهای فلزی-آلی هنوز هم مانند آشکارسازهای پرتو ایکس که در حال حاضر به کار میروند، سرب دارند. بنابراین این گروه پژوهشی تصمیم گرفتند تا نوعی از چارچوبهای فلزی-آلی بدون فلز سنگین را برای آشکارساز و تصویربردار انعطافپذیر پرتو ایکس ابداع کنند.
پژوهشگران، محلول نمک کلرید نیکل و “DABDT” را برای چند ساعت ترکیب کردند و یک چارچوب فلزی-آلی را پدید آوردند که نیکل در آن، مولکولهای DABDT را به یکدیگر متصل میکرد. چارچوب فلزی-آلی حاوی نیکل در آزمایشهای ابتدایی، حساسیت بیشتری در مقایسه با آشکارسازهایی که اخیرا ابداع شدهاند، نشان داد. سپس، پژوهشگران برای ساخت یک آشکارساز انعطافپذیر پرتو ایکس، چارچوب فلزی-آلی حاوی نیکل را بین الکترودهای طلا قرار دادند که یکی از آنها روی یک سطح پلاستیکی انعطافپذیر قرار داشت. آنها برای انتقال جریان برق، از سیمهای مسی استفاده کردند و کل دستگاه را با یک پلیمر انعطافپذیر مبتنی بر سیلیکون پوشاندند. پژوهشگران نهایتا حرف آلومینیومی “H” را روی آشکارسازها قرار دادند و پرتو ایکس را به آن تاباندند و خروجی جریان را بدون مانع اندازهگیری کردند.
پژوهشگران باور دارند که این دستگاه میتواند برای نسل بعدی تجهیزات تصویربرداری رادیولوژی هنگامی که به ابزار پوشیدنی نیاز است، امیدوارکننده باشد.
انتهای پیام/