مهمترین دلیلی که می‌تواند باعث پارگی پروتز سینه شود، ضربات شدید و کاملاً ناگهانی است. البته ساختار پروتز آنچنان مستحکم است که قرار نیست با هر ضربه معمولی دچار آسیب شده و حتی بترکد. این ضربه باید خیلی سخت و گاها ابعادی مانند حادثه داشته باشد تا باعث ترکیدن پروتز بشود.
پس لزومی ندارد تا در انتهای هر نوع برخورد معمولی نگران ترکیده شدن پروتز باشیم؛ اما اگر نوع برخورد آنچنان سنگین بوده است که باعث ایجاد دردهای عمیق در قفسه سینه شده باشد، قطعا باید نگران پارگی پروتز سینه هم باشیم.
با این وجود، یک چکاپ ساده و بررسی علائم پارگی پروتز سینه در تشخیص ابعاد حادثه مفید است. برخی از نشانه های پارگی پروتز سینه به قرار زیر هستند:
اگر از پروتزهای آب نمکی استفاده شده باشد، ترکیدن پروتز باعث تخلیه آب نمک از آن خواهد شد. در این حالت پروتز سینه خیلی سریع فرم برجسته خود را از دست می‌دهد و خود سینه به شکل کاملاً مشخصی کوچکتر خواهد شد. البته تجمع آب نمک خارج شده از داخل پروتز نیز باعث ایجاد فرم غیرطبیعی سینه‌ها می‌شود.
ترکیدن پروتزهای سیلیکونی مانند پروتزهای آب نمکی ابعاد فاجعه بار خود را به سرعت نشان نمی‌دهند. ژل سیلیکونی که در داخل این گونه پروتز‌ها حضور دارد، تحت فشار بر ناحیه سینه مستعد خارج شدن از محل ترکیدگی است. اگر حجم این ژل‌های خارج شده اندک باشند، به احتمال زیاد در همان ناحیه سینه جذب بدن خواهند شد؛ اما اگر حجم بیرون زدگی زیاد باشد، ژل خارج شده در ناحیه زیر پوست حرکت می‌کند و گاها به شکل توده‌هایی برجسته در دیگر نواحی بدن مانند اطراف سینه و یا زیر بغل نمایان می‌شود. از آنجا که تخلیه ژل در پروتزهای سیلیکونی به کندی صورت می‌گیرد، بروز علائم آن نیز در درازمدت ظاهر می‌شود. علائمی مانند دفرمگی سینه و یا ایجاد توده‌هایی برجسته در حوالی سینه از موارد رایج است.
به طور کلی، هر گونه تغییر حالت در فرم سینه‌ها، تجمع توده‌هایی نرم و غده مانند در اطراف سینه و یا زیر بغل، احساس دردی شدید و دائمی، نرم شدن و یا سخت شدن غیر متعارف سینه‌ها از نشانه های پارگی پروتز سینه هستند.
